Casting, biusty i ogłoszenia parafialne

Wiem, że to blog kulinarny i trochę go rozrzedzam, ale miałam od Was tak cudowny odzew w sprawie castingu i tyle pytań jak to wyglądało i jak  poszło, że mam ochotę Wam napisać jak to wszystko przebiegło. Tak więc dzisiaj jeszcze niekulinarnie, ale już mam nowe zdjęcia i przepis, które za parę dni. No i drugi odcinek przewodnika po serach!

Pojechałam na spotkanie do Liverpoolu (ok. 3 godzin jazdy ode mnie) do sklepu Bravissimo/Pepperberry (dwie firmy siostry - oferujące biustonosze w rozmiarach D-K oraz ubrania zaprojektowane dla pań o pełnym biuście), gdzie przyjęto mnie bardzo przyjacielsko, częstowano przekąskami i winem musującym. Panie były bardzo miłe, przydzielono mnie do bra fitterki (ekspertki od biustonoszy), z którą dyskutowałyśmy o rozmiarze bielizny, różnych krojach i która ostatecznie dobrała mi biustonosz. Następnie ubrałam czarne legginsy i obcisły podkoszulek, tak aby panie mogły ocenić jaki mam rodzaj sylwetki. Najpierw zmierzyły mi obwód biustu, talii i bioder, a potem zrobiły mi zdjęcie twarzy, zdjęcie sylwetki od tyłu i poprosiły o przymierzenie dwóch różnych krojów sukienek. W tych sukienkach również mnie sfotografowano. Wypełniłam formularz informacyjny i miałam czas na buszowanie po sklepie. W ramach podziękowania za przybycie na casting Pepperberry zaoferowali mi dowolnie wybraną przeze mnie sukienkę. Wybrałam tę, którą prezentuję na zdjęciu:

Stripe Hem Dress (Pepperberry)

Nie posiadam żadnych zdjęć z castingu, ale podobno mają się pojawić na ich profilu na facebook. Po castingu, który zajął ok. godzinę wybraliśmy się z lubym na pyszne zupy do Wagamamy, a potem na spacer do doków nad rzeką Mersey, które są odświeżone, ciekawie zagospodarowane i stanowią wizytówkę miasta (które generalnie nie zrobiło na mnie dobrego wrażenia). Niestety z całego zakręcenia przed castingiem, zapomniałam spakować aparat fotograficzny, więc tym razem nie będzie relacji, a szkoda, bo widziałam kilka ciekawostek. 

Tyle na temat przebiegu castingu, o tym kto się zakwalifikował do ostatecznej sesji zdjęciowej dowiemy się za parę tygodni. To będą zdjęcia pokazujące jak różne sylwetki mają kobiety i jakie kroje dobierać do danej sylwetki. Sesja zapowiada się bardzo ciekawie, bo modelkami-klientkami ma się zająć sztab profesjonalistów. 

Jasne jest jak słońce, że bardzo chciałabym wziąć udział w tej sesji, ale już samo zaproszenie na casting było jak kop adrenaliny, szczególnie, że jak mi powiedziano zgłosiła się masa klientek tego sklepu i mogli wybierać i przebierać, zanim zdecydowali się zaprosić konkretne osoby. Muszę przyznać, że to wyróżnienie pomogło mi, jako kobiecie, która przez lata (na szczęście dawno i nieprawda) była przekonana o tym, że musi zbierać na operację redukcji biustu, ostatecznie pożegnać pewne wątpliwości. Skąd się to u mnie wzięło? Gdy byłam w liceum i na studiach panie w sklepach oferowały mi źle dobraną bieliznę. To niestety ciągle się zdarza, jednak widzę w Polsce wielki postęp w tej materii. Na razie bardziej wśród kobiet, ale rynek chyba też powoli nadąża. Gdybym za każde usłyszane: "nie produkuje się miseczek większych niż DD" oraz "pani pod biustem musi mieć 80cm" dostawała złotówkę, to byłabym bogata. I męczyłam się przez lata w źle dobranej bieliźnie, nie dającej dobrego "wspomagania", budzącej frustrację i powodującej garbienie się, bo wydawało mi się, że z tym biustem to już nic się nie da zrobić, poza operacją. Panie, zachęcam Was gorąco do uświadomienia się w kwestii dobrze dobranych staników, bo wiele z Was nosi za duży obwód i za małą miseczkę. To dla Waszego komfortu i zdrowia. Gwarantuję, że poczujecie się jak nowo narodzone. Ja żałuję, że zainteresowałam się tym tematem późno, bo dopiero w okolicach trzydziestych urodzin. Ale nie patrzę już w przeszłość, czego i Wam życzę. 

Za wszelką życzliwość, życzenia powodzenia i ciepłe słowa dziękuję ślicznie i kłaniam się w pas! Jak już coś będę wiedzieć o wynikach castingu, to na pewno dam Wam znać. To na tyle z wieści niekulinarnych, a ja wracam do gotowania i fotografowania, tym bardziej, że jak się dowiedziałam dzięki uprzejmości Uli z Kuchni na Wzgórzu, miesięcznik "Moje Gotowanie" w najnowszym numerze poleca mój blog. Było mi niezwykle miło przeczytać te wszystkie pozytywne rzeczy o moim blogu i czuję się zobowiązana, aby utrzymać poziom! Dziękuję za wyróżnienie! 

A i jeszcze na koniec ogłoszeń parafialnych chciałam Wam dać znać, że tydzień temu postanowiłam, że na blogu pojawią się reklamy. Nie szemrany product placement, nie wpisy sponsorowane (choć tych nie wykluczam, jeśli produkt mi się podoba), a przejrzysta sekcja z wyświetlającymi się reklamami. Blog z założenia miał być tylko hobby i nadal nim jest, jednak bywa to hobby kosztowne. Mam nadzieję, że skromne wpływy z reklam pozwolą powoli kupować książki kucharskie, które od wieków wiszą na mojej długaśnej liście życzeń na Amazon, a może nawet na jakieś wyjście do restauracji czy ciekawą wycieczkę, o której mogłabym Wam napisać? W każdym razie dzięki temu blog i moje hobby mają się rozwijać. Liczę na Wasze zrozumienie. 

Dziękuję. Skończyłam. :)