Wiosna i przyprawy kręca w nosie

Nie wiem jak Wy, ale ja już czuję wiosnę. Powietrze coraz cieplejsze, dni coraz dłuższe, troszkę (ale tylko troszkę) łatwiej mi się wstaje rano, powroty do domu po pracy w świetle dziennym napawają mnie dodatkową energią. Nowy dom daje mi dużo pozytywnej energii, choć początkowo wyssał jej masę, ale już kurz po przeprowadzce opadł, a ja gotuję w najlepsze. Mam nadzieję, że również znajdę czas, aby wreszcie próbować wprowadzić w życie wiedzę nabytą z książki o fotografii, o której pisała Liska. Miałam ochotę napisać recenzję "Plate to Pixel", ale okazało się, że Liska była pierwsza, a że zgadzam się z jej każdym słowem, to odsyłam do lektury na jej blog. Tym bardziej, że ukazał się polski przekład.

Wracając do jedzenia - ostatnio nie chce mi się jeść mięsa. Wertuję wegańską i wegetariańskie książki kucharskie w poszukiwaniu inspiracji, bo okazuje się, że mięso w porywach jem dwa razy w tygodniu. Po prostu organizm woła o coś innego, może podświadomie wyczekuje tych wszystkich sezonowych warzyw i owoców? Myslę, że w najbliższych tygodniach właśnie takich bezmiesnych potraw nie zabraknie tu na blogu. 

Dziś zapraszam Was na miskę pachnącego, wyrazistego warzywnego... No właśnie. Tagine? Nie mam tego naczynia (co z dużym zdziwieniem przyjęła moja przyjaciółka, która była przekonana, że w kuchni mam dosłownie każdy gadżet), choć nie ukrywam - naczynie tagine jest na liście do kupienia. Przygotowałam potrawkę warzywną inspirowaną marokańskimi klimatami. Uwielbiam pieczone warzywa, gdyż mają zintensyfikowany smak i aromat. Podkręcone garścią przypraw znalazły się w mojej miseczce i każdemu kto mówi, że warzywa są nudne (a znam takie osoby!) chętnie wysłałabym porcję. Jeśli macie mieszankę przypraw ras-el-hanout, to naturalnie użyjcie jej. Mój zapas się skończył, stąd użyłam kilku przypraw zamiast mieszanki. 

Tagine z warzywami i ciecierzycą

3-4 porcje 

2 łyżki neutralnego oleju

4 ząbki czosnku, obrane i drobno posiekane

ok. 2cm kawałek swieżego imbiru, obrany i drobno posiekany 

1 mała czerwona chilli, drobno posiekana 

¼ łyżeczki kurkumy 

½ łyżeczki słodkiej papryki 

1 łyżeczka mielonego kuminu 

1 łyżeczka mielonej kolendry 

kawałek kory cynamonowej 

2 cebule, obrane i pokrojone w ósemki 

3 marchewki, obrane i pokrojone na spore kesy 

3 pasternaki, j.w.

1 średnia brukiew, j.w.

3 średnie ziemniaki, j.w.

1½ szklanki ugotowanej ciecierzycy

ok. 125ml czerwonego wytrawnego wina (użyłam shiraz) 

łyżeczka miodu 

400ml puszka siekanych pomidorów 

400ml wody lub bulionu warzywnego 

10 suszonych śliwek

sól 

świeżo zmielony czarny pieprz 

płatki migdałowe i posiekana natka pietruszki lub kolendra do posypania (opcjonalnie) 

Piekarnik nagrzałam do 150 stopni C. 

W żaroodpornym naczyniu z przykrywką rozgrzałam olej i dodałam czosnek, imbir i chilli. Smażyłam mieszając przez ok. minutę. Następnie dodałam kurkumę, kolendrę, kumin, paprykę, zamieszałam i smażyłam jeszcze chwilę, aż przyprawy zaczęły intensywnie pachnieć. Dorzuciłam cebulę, marchewki, pasternaki, brukiew, ziemniaki, ciecierzycę, wymieszałam dokładnie, dodałam miód, zalałam winem i dałam się chwilę pogotować, aż wiekszość wina wyparowała. Dodałam pomidory i wodę (wypłukałam puszkę po pomidorach), dość solidnie posoliłam, zmieliłam nieco pieprzu, wymieszałam, zagotowałam, dodałam śliwki,  korę cynamonu, przykryłam i wsadziłam do piekarnika, na ok. 1½ godziny.  Trzeba sprawdzać miękkość warzyw, jeśli są zbyt twarde, należy przedłużyć czas pieczenia. 

Przed podaniem posypałam pietruszką i płatkami migdałów. Można jeść z pieczywem, albo z kuskus, ale obecność ziemniaków powoduje, że samo w sobie to danie jest dość sycące.